Queen

Film o Queen pokazuje naszego brata Paula ale to wszystko KŁAMSTWA

6 kwietnia 20206 kwietnia 2020 1 Komentarz 2019, 2020, bohemian rhapsody, daily mail, film, freddie mercury, Paul Prenter, prasa, wywiad

Film o Queen pokazuje naszego brata Paula, kiedy chciał uwieść Freddiego, powstrzymać go od zagrania Live Aid a na koniec go zdradził – ale to wszystko KŁAMSTWA. Rodzina złego menedżera z Bohemian Rhapsody atakuje ten przebój kinowy

Menedżer Queen, Paul Prenter jest przedstawiany jako czarny charakter, który doprowadził do rozpadu zespołu w nagrodzonym Oskarami filmie biograficznym Bohemian Rhapsody. Ale rodzina Paula specjalnie dla MailOnline opowiada o tym, że portret menedżera zespołu, który umarł w roku 1991 jest bardzo daleki od prawdy. Brat Paula podzielił się nigdy wcześniej nie publikowanymi zdjęciami Paula, Freddiego i zespołu, by udowodnić, że jego brat zawsze wspierał Queen i nie miał w sobie nic z paskudnego charakteru

W filmie Paul jest pokazany jako przebiegły wąż który uwodzi wokalistę Freddiego i usiłuje powstrzymać Queen przed występem w ramach koncertu charytatywnego Live Aid. Tym niemniej rodzina stanowczo twierdzi, że Paul i Freddie nie byli kochankami, tylko nierozłącznymi przyjaciółmi a reszta unikała ich towarzystwa. Gitarzysta Brian May i inni członkowie mieli im za złe bliskie relacje.

Najbardziej bolesny fragment filmu dla nich to ten, kiedy Paul mówi o swoim ojcu, że wolałby widzieć go martwym niż pozwolić mu być gejem. Paul był otwarcie gejem odkąd skończył 16 lat, a jego rodzice go wspierali i opiekowali się nim przed jego śmiercią na AIDS. Jego bracia, córka chrzestna, bliscy przyjaciele i koledzy z pracy opisują film jako krzywdzący, tchórzliwy i nieprawdziwy.

Film biograficzny o Queen, który zdobył pięć nagród Akademii Filmowej, w tym dla najlepszego filmu i najlepszego aktora pierwszoplanowego (błąd artykułu, w rzeczywistości zdobył cztery) twierdzi, że ojciec Prentera chętniej zobaczyłby go martwym niż gejem i sugeruje, że umarł on w samotności na AIDS po sprzedaniu się prasie.

Film ten jest jak produkcja Disneya, w której mamy wszystkie te dobre postacie i jeden czarny charakter w osobie Paula – opowiada MailOnline jego brat Gerard. Nigdy nie odważyliby się tego zrobić gdyby Paul żył. To tchórzostwo tak przedstawić historię. Zniszczono jego dobre imię wiedząc, że nie żyje i nie może się bronić. “Brian May powiedział, że spędzili 10 lat robiąc ten film, by był właściwy. Musiał mieć na myśli właściwy obraz samego siebie i reszty zespołu”.

Chrześniaczka Paula Blathanaid uważa, że Freddie byłby zniesmaczony filmem, bo on i Paul byli bliskimi przyjaciółmi. “Tytuł czarnego charakteru nie pasuje do Paula w ogóle. To okropne. Paul nie żyje, nie może się bronić” „ Był bratem, synem, wujem, ojcem chrzestnym. Był kimś dla wielu ludzi”.Jego najstarszy brat dodaje: Paul nie miał w sobie nic z złośliwego charakteru. Był bardzo łagodnym i życzliwym facetem. Ten film go oczernia”

Ten przebój kinowy pokazuje podróż muzycznego fenomenu grupy od kiepskiego zespołu szkolnego do czołowej gwiazdy koncertu Live Aid z 1985, koncentrując się na zmaganiu się lidera Freddiego z własnym biseksualizmem.

Film pokazuje postać Paula Prentera jako pewnego siebie geja, który uwodzi Freddiego, manipuluje nim by zwrócił się przeciwko swoim kolegom z zespołu i wprowadza go do destrukcyjnego świata rozwiązłego seksu i nielegalnych narkotyków.

Jednak młodszy brat Prentera Stephen, który z nim mieszkał w Londynie w czasach sukcesu Queen mówi, że pomysł, że Paul uwiódł Freddiego jest niedorzeczny. Stephen przypomina sobie, że Mercury czasem przychodził do ich małego mieszkania na Brook Green, Hammersmith by spędzić czas włócząc się po nocnych klubach gejowskich takich jak Heaven, Copacabana a później Club 180. “To niedorzeczne, oni byli najlepszymi przyjaciółmi” wyjaśnia. “Wszędzie razem chodzili, bywali w gejowskich klubach, Freddie wpadał do nas przed ich wyjściem, ale zazwyczaj to Paul przychodził po Freddiego, oni byli obaj ciotowaci, lubili uganiać się za męskimi typami, to ich kręciło, nie byli zainteresowani sobą wzajemnie.” “ Jeśli akurat nie imprezowali, Freddie dzwonił do domu prawie każdego dnia, by długo rozmawiać. Za każdym razem, kiedy odbierałem telefon to był Freddie.” “Słyszałem jak Paul prowadził te rozmowy, plotkowali o zespole, o mężczyznach w ich życiu, śmiali się, ale nigdy nie byli kochankami” “Mogę na 100% stwierdzić, że Freddie i mój brat nie byli w relacji seksualnej i wszyscy, którzy ich znali o tym wiedzieli” Stephen przypomina sobie jak brat zabrał go na imprezę urodzinową Eltona Johna na pokładzie EMS Belfast, która jest zacumowany na Tamizie w centrum Londynu “To było cudowne, miałem 19 lat, a tam był otwarty bar. Freddie zwracał się do Eltona jego gejowskim przezwiskiem Sharon.” “Pamiętam zaproszenia na wiele imprez w tym czasie i poznałem wiele gwiazd takich jak Rod Stewart, Annie Lennox, Diana Ross. Byłem za kulisami na wielu koncertach Queen”

Najboleśniejsza dla rodziny Paula jest scena, gdzie grany przez Allena Leecha Prenter oznajmia, że jego ojciec chętniej zobaczyłby go martwym niż pozwoliłby mi być kim jestem.Stephen, który pracuje w kasynie w Las Vegas, twierdzi, że to nieprawda. Paul był ujawnionym gejem, a rodzice wiedzieli o jego preferencjach przez lata i nigdy nie mieli z tym problemu. „Moi rodzice wiedzieli o tym od kiedy skończył 16 lat, więc naprawdę wcześnie. Wracał do domu na wakacje z chłopakami do domu rodziców do Dublina i spali w jednym pokoju. Nigdy nie było żadnego problemu, o Freddie miał problem z tym, że jest gejem. Freddie nigdy w życiu nie przyznał się otwarcie, że był gejem, to był sekret poliszynela, ale nie mówił o tym otwarcie w przeciwieństwie do Paula” „Więc wprowadzenie wątku irlandzkich katolickich rodziców jest bzdurą”

Z tym zgodził się drugi brat Paula, Gerard, lat 71, emeryt z Sheffield. “Paul miał chłopaka kiedy zaczął być DJem. Nigdy nie bał się ojca. Zarówno ojciec jak i matka byli zwyczajnymi ludźmi i liberalnymi, dobrymi rodzicami” Tata pochował syna po śmierci na AIDS więc portretowanie naszej rodziny w ten sposób to skandal.”

Najstarszy brat Ray Prenter, lat 75, emerytowany dyrektor szkoły z Waterford w Irlandii stwierdził, że rodzice zareagowali z empatią na wiadomość, że ma AIDS. Nie było pretensji za to co robił albo w jaki sposób się zaraził” Jego córka Blathanaid dodaje, że filmowy obraz tego jak rodzina Paula podchodziła do jego seksualności nie mógł być bardziej nieprawdziwy” „Jego rodzice Eileen i Bill nie tylko go nie opuścili ale wręcz opiekowali się nim kiedy był umierający” “Paul wrócił do Irlandii po rozstaniu z Queen w 1987 i spędził ostatnie dni życia w Glenageary, kiedy pozwalano mu opuszczać szpital”

Sąsiadka opowiada, że Eileen często bywała w szpitalu St Michael’s opiekując się synem. Przyjeżdżały po nich limuzyny by ich odebrać z domu, starsza pani myślała, że to królowa Anglii je przysyła, a to był Freddie Mercury.

Rówieśnicy Paula, jego przyjaciele i koledzy z pracy twierdzą, że on nigdy nie ukrywał seksualności. Weteran radiostacji DJ Trevor zwany Big T mówi, że Paul Prenter był bardzo ekstrawagancki. Zachowywał się ostentacyjnie, poruszał się tak, miał ten akcent i przeklinał. Mogę go opisać, kiedy nosił jasnozielony trzyczęściowy garnitur z wywiniętym kołnierzykiem. Ale był bardzo dobry w swojej pracy. Dany DJ tej radiostacji Michael Hendi Henderson podał „ był tak ostentacyjny, że ludzie pytali czy on to naprawdę zakłada” On był trochę jak Kenny Everett, ale nigdy nam to nie przeszkadzało. Kiedy pracujesz w show-biznesie, poznajesz gejów.

Trzeci syn bukmachera z Belfastu wyróżniał się od młodości. Jego miłość do muzyki i przyjaźń z szychą Johnem Reidem doprowadziły do pracy z legendą muzyki soul Dianą Ross i Stevie Wonderem w roli asystenta, kiedy mieszkał w Londynie. Kiedy uruchomiono pierwsza komercyjną radiostację Północnej Irlandii, Downtown Radio w 1976, Prenter wrócił na prowincję, by pracować jako menedżer promocji i miał własny wieczorny program Soul Train. 18 miesięcy później wrócił do Londynu by pracować z Johnem Reidem, który nawiązał współpracę z rewolucyjnym zespołem rockowym Queen. Został asystentem osobistym Freddiego.

Brat Paula, Stephen twierdzi, że Pauli Freddie byli nierozłączni, bo Prenter podróżował po całym świecie z zespołem, nigdy ich nie opuszczając. Ale mówi też, że Queen rzadko bawili się razem po koncertach czy nagraniach. „ Skończyli pracę z nagraniami i rozchodzili si w cztery strony, nie spędzali czasu razem” „Freddie był gejem i on z Paulem chodzili do gejowskich klubów. Roger dużo pił i szedł się napić, John Deacon był żonaty i wracał do żony a Brian zajmował się swoimi sprawami” Stephen mówi, że to ugruntowało przyjaźń Paula i Freddiego. Ale to był problem, bo Prenter miał pracować dla Queen nie tylko dla Freddiego. „ On za dużo pracował z nim i reszta zespołu myślała, że jest zaniedbywana, że Paul nie dba o ich potrzeby”

Widząc ich relacje osobiście, Stephen stanowczo obstaje przy swojej wersji. “ Freddie był gejem, po prostu. Mój brat nie zmienił jego orientacji, a Freddie brał narkotyki wcześniej zanim poznał mojego brata” „ Pomysł, że to Paul zdemoralizował Freddiego jest bzdurą. Freddie nie był osobą, która można było dominować.”

Także bliski przyjaciel Prentera, Jeffrey Dudgeon opisał film jako homofobiczny. Za to Gerard, brat Paula dodaje “ pokazano Freddiego jako zainteresowanego kobietami zanim poznał Paula. Ale on był w pełni gejem.” “May miał dyplom, był arogancki i uważał siebie za kogoś lepszego. On i reszta zespołu mieli za złe bliskość Paula i Freddiego.” Gerard sądzi, że sugestia, że Paul manipulować Freddim jest niewłaściwa. “ Spójrzmy na to inaczej, w zespole były napięcia, Freddie był szefem i chciał też nagrać trochę rzeczy solo. Udawanie, że to Paul sprowokował, jest błędem.”“ Żadnego z nim tu już nie ma a reszta usiłuje napisać historię na nowo”

Scena kulminacyjna filmu to spektakularny występ Live Aid na stadionie Wembley w 1985. Filmowy Prenter próbuje przeszkodzić Freddiemu Mercury w zaangażowaniu się w ten charytatywny projekt, co spowodowało rozpad Queen. Potem Prenter jest pokazany, kiedy ujawnia wszystkie sekrety seksualne Freddiego w pikantnym wywiadzie.

Ale rodzina Paula uważa, że on się walnie przyczynił do zejścia się Queen z powrotem na ich najbardziej znany koncert w ramach Live Aid. Pominięto za to występ Queen w RPA w czasach apartheidu w 1984, który to koncert wzbudził kontrowersje. “Prawda jest taka, że Paul odłączył się od Queen dopiero rok po koncercie Live Aid”

Rodzina Prentera przyznaje, że Paul zrobił krzywdę Freddiemu tym pikantnym wywiadem o życiu seksualnym dla gazety the Sun w 1987, za który dostał 32.000 lub 41,600 funtów – co jest odpowiednikiem dzisiejszych 90.000 do 117.000. Jednak uważają, że był rozczarowany tym jak został zwolniony przez zespól i potrzebował pieniędzy na leczenie AIDS. ”Paul był bardzo rozgoryczony – mówi Ray Prenter – Zawiedli go po tylu latach i byli tak podli. Dlatego zwrócił się do prasy. Mary Prenter uważa : “ Nie powinien był tego robić. Ale tak jak to przedstawia film to nieprawda.

Stephen żywo pamięta rozważania Paula czy powinien sprzedać swoją historię” „Ale czasy z Queen nie przyniosły mu wielkiego bogactwa a dużo z pieniędzy wydał też na uzależnienie od kokainy” „Umierał na AIDS i nie miał pieniędzy. Spytał mnie co sądzę, ja odparłem, że to jego decyzja. Nie mam z tym problemu.”